ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

Κωδικός μαθήματος
50207
Μονάδες ECTS
4
Εξάμηνο
Εξάμηνο 2ο
Κατηγορία μαθήματος
Κατεύθυνση
ΚΟΡΜΟΣ
Διδάσκων καθηγητής
Περιγραφή μαθήματος

Η εξέλιξη των κατασκευών και των δομικών συστημάτων τους από τις προϊστορικές μεγαλιθικές κατασκευές έως τις σύγχρονες υπερκατασκευές.

Διαλέξεις του μαθήματος

  1. Εισαγωγή.  

  2. Δομικές κατασκευές στην Προϊστορία (Μεγαλιθικές κατασκευές, Αίγυπτος, Δυτική Ασία, Μινωικά, Μυκηναϊκά, πρώτες  εφαρμογές λίθου και ξύλου, δοκός επί στύλου, εκφορικές θολωτές κατασκευές).

  3. Αρχαιότητα (Κλασσική Ελλάδα, Ρώμη, ρωμαϊκή οικοδομική, τόξα, ρωμαϊκό ζευκτό, χυτές τοιχοποιίες και κατασκευές).

  4. Βυζάντιο (Εξέλιξη της ρωμαϊκής οικοδομικής, θολοδομία).

  5. Δυτικός Μεσαίωνας, Ρωμανική και Γοτθική αρχιτεκτονική (εξέλιξη της λίθινης αρχιτεκτονικής, αντηρίδες, οξυκόρυφα τόξα, νευρώσεις, περίπλοκη στερεοτομία, σταυροθόλια). 

  6. Αναγέννηση, Μπαρόκ (1η φάση αναβίωσης ιστορικών ρυθμών,  θόλος Μπρουνελέσκι, Άγιος Πέτρος, επεμβάσεις και μετατροπή υφιστάμενων κατασκευών). 

  7. 18ς αιώνας – Κλασικισμός (2η φάση αναβίωσης ιστορικών ρυθμών).

  8. Δομικές κατασκευές εκτός του Ευρωπαϊκού χώρου (Ισλάμ - εξέλιξη Βυζαντινής αρχιτεκτονικής, Κίνα - ξύλινες κατασκευές, Λατινική Αμερική - λιθόκτιστες κατασκευές).

  9. Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική (ηπειρωτικός χώρος - λιθόκτιστες διαζωματικές τοιχοποιίες και ξύλινη στέγη).

  10. Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική (νησιωτικός χώρος – λιθόκτιστες φέρουσες τοιχοποιίες και νησιωτικό δώμα).

  11. 19ος αιώνας (Ύστερος κλασικισμός, μεταλλικές κατασκευές, ελληνική νεοκλασική αρχιτεκτονική).

  12. 20ος αιώνας (Α.Gaudi, Μοντέρνο Κίνημα, οπλισμένο σκυρόδεμα).

  13. Σύγχρονες υπερκατασκευές.

 

Μαθησιακά Αποτελέσματα

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση να:

  • Αναγνωρίζει τα ιστορικά δομικά συστήματα και διακρίνει τις επιμέρους κατασκευαστικές τεχνικές και υλικά των διάφορων ιστορικών περιόδων και περιοχών.

  • Περιγράφει με την χρήση κατάλληλων τεχνικών όρων τις σημαντικές μνημειακές, ιστορικές και παραδοσιακές κατασκευές.

  • Αναγνωρίζει τον διαχρονικό χαρακτήρα των προβλημάτων των κατασκευών και τις δυνατότητες επίλυσής τους μέσω της εφαρμογής είτε παραδοσιακών υλικών και μεθόδων δόμησης, είτε σύγχρονων τεχνολογιών.